Saya rasa beruntung dapat awak. Awak baran tapi dalam baran awak ada sabarnye. Sabar dengan kerenah saya. Gadoh macam mana sekali pun, awak jugak yang mengalah. Kite mesti berbaik jugak. Tak kire lah ape cara pun. Eh awak, tanak lepas kan kite le teu. Haha. Eh siriusly sayang awak ok. Awak banyak gile korbankan ape ape pun demi saya. Saya tada, awak ada kan. Saya tak cukup, awak cukupkan. Memang awak tak lokek, awak baik. Saya taktau macam mana nak balas budi awak ni. Banyak dah awak laburkan bukan duit je tapi sayang awak kat saya pun dah lebih dari juta! Saya taktau apa saya mampu balas untuk awak. Eh da cukup jiwangss. Saya sayang awak. Lebih dari sayang. Lebih dari segalanya :) 

Awak lately kite kerap gadoh. Semua sb kite salah faham. Awak bizi dengan kolej awak tp saya tak dapat terima. Awak try jugak buat saya senang hati walupun awak bizi, sampaikan awak kate nak extend sb saya. Saya bukan ape, sya sunyi je tade awak, dengan jadual class awak yang pack! Saya jadi blur tetibe, salu jumpe awak, salu manjemanje dengan awak, tibetibe sume tuh lesap! Sebb tu saye meroyann bile awak kata awak ikut xtvt kolej awak. Awak sanggup turun kajang lepas class smata-mata nak jumpe saya, walaupun kadang-kandang selalu saya sampai lambat nak jmput awak kat ktm, awak sanggup tunggu sampai dua jam smata-mata dapat jugak jumpe saya. Awak, saya hargai sangat ape awak buat dekat saya, tp saya pulak buat awak macam :( Hmm. Saya mintak maafffffffffffff :(  Saya memang tak gune.

Saya tanak sia-siakan awak dalam hidup saya. 

Saya tanak buat awak menangis lagi, tapi takboleh BOLEH! 

Saya sayang awak, saya hargai awak. 

Lebiyu sayanggggggggggggg!

*Sory entry kali ini agak ngade-ngade cekedis. Khas untuk Bobolipsblogspot.*